Enkele al dan niet nuttige websites en hun eventuele journalistieke meerwaarde.
Facebook:
Net als zo'n één miljoen andere Belgen ben ook ik uiteindelijk gezwicht voor Facebook. Op een dag maak je compleet onschuldig een account aan om zo een onnozel internetspelletje te kunnen spelen en voor je het weet krijg je verzoeken van lang vergeten kennissen die je plots vragen om "Facebook-vrienden" te worden en binnen de kortste keren ben je volledig ondergedompeld in de wereld van Facebook. Zo ging het toch bij deze blogger.
Het begon allemaal leuk. Je "ontmoet" mensen die je al een tijdje uit het oog verloren was. Je voyeuristische kantje kan zich volledig uitleven bij het bekijken van al die foto's die mensen zomaar op hun account gooien. Je wordt uitgenodigd om lid te worden van talloze Facebook-groepen,....
U vraagt zich als leek ondertussen misschien af wat hiervan allemaal het nut is? En ik vrees dat ik u het antwoord schuldig zal moeten blijven, want de hele hype rond Facebook is ook mij niet helemaal duidelijk.
Als journalist kun je natuurlijk wel een heleboel te weten komen over mensen door enkel hun profielpagina op Facebook te bekijken. Je kan de berichten lezen die mensen gepost hebben, foto's bekijken en zien wie er allemaal bevriend is met wie.
Tegenwoordig wordt in de bedrijfswereld dan ook steeds meer gebruik gemaakt van Facebook om zo potentiële nieuwe werknemers te screenen aan de hand van hun account. U weze dus gewaarschuwd wanneer u de volgende keer foto's van dat ene zatte feestje op Facebook kegelt.
